فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری نظریه حق و صدق دارای 155 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .doc
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

مقدمه و پيشينه تاريخي

بخش اول:

مقدمه و كليات و معاني حق و صدق نزد حكماي اسلامي

بخش دوم:

پيشينه تاريخي نظريه مطابقت صدق

بخش سوم:

آيا نظريه مطابقت تعريف صدق است يا ملاك آن

منابع

بخش اول:

مقدمه و كليات و معاني حق و صدق نزد حكماي اسلامي

1- مقدمه و كليات

1-1 مقدمه

فلسفه شناخت واقعيت است كه به وسيله فاعل شناسايي (ذهن) صورت مي‌گيرد و در قالب عناصر زباني (الفاظ) بيان مي شود. بنابراين در پديده شناخت سه عامل هستي، فاعل شناسايي و زبان نقش اساسي دارند.

اما در فلسفه معاصر بيشتر به رابطه اين سه عامل مهم پرداخته اند و از مباحثي كه مربوط به رابطه هستي و فاعل شناسايي هستند به معرفت شناسي تعبير كرده اند و از مباحث مربوط به رابطه فاعل شناسايي و زبان به معناداري و بالاخره از مباحث مربوط به رابطه هستي و زبان به صدق تعبير مي كنند.

مباحث معرفت شناختي و معناداري و صدق هر كدام حوزه خاصي در فلسفه معاصر را به خود اختصاص مي دهند اما مباحث معناداري و به تبع آن بحث اعتبار و استدلال و صدق از مهمترين مسائل فلسفه منطق به شمار مي‌آيند.

1-2 تعريف مسأله

ما در اين رساله به بحث اخير يعني مسأله صدق و بيان ماهيت و ملاك آن از ديدگاه منطق دانان مسلمان و حتي منطق دانان غربي مي پردازيم و هر كدام را مورد نقد و بررسي قرار مي دهيم.

نظريه هايي كه در اين رساله به بررسي آنها مي پردازيم: عبارتند از:

1- نظريه مطابقت The correspondence theory of truth

2- نظريه هماهنگي يا (سازگاري) The coherence theory of truth

3- نظريه عمل گرايانه The pragmatic theory of truth

4- نظريه زيادتي The redundancy theory of truth

5- نظريه غير توصيفي The Non-Descriptive theory of truth

6- نظريه سمانتيكي صدق Semantic theory of truth

1-3 سئوال هاي اصلي تحقيق

1- كدام يك از نظريه هاي صدق نزد منطق دانان و فيلسوفان مسلمان رايج بوده است.

2- رابطه نظريه هاي صدق با نظريه وجود ذهني در فلسفه اسلامي چيست؟

3- فيلسوفان اسلامي علاوه بر بحث وجود ذهني در چه مباحثي به نظريه‌هاي صدق پرداخته اند.

4- آيا نظريه مطابقت براي ملاك صدق كافي است؟

5- موضوع يا متعلق با لذات صدق و كذب در نزد منطق دانان مسلمان چه چيزي است؟

6- آيا تنها قضاياي اخباري متعلق صدق و كذب قرار مي گيرند يا اموري ديگري هم هستند كه قابل ارزش گذاري هستند. اگر اموري هم به صدق و كذب متصف مي شوند اين اتصاف بالذات است يا بالعرض؟

7- مشكلات نظريه مطابقت و ديگر نظريه هاي صدق كدامند؟

1-4- فرضيه هاي تحقيق

1- نظريه مطابقت رايج ترين نظريه نزد منطق دانان و فيلسوفان مسلمان بوده است.

2- نظريه مطابقت صدق به تنهايي به عنوان ملاك صدق قضايا كافي نيست.

3- نظريه مطابقت از مباني نظريه وجود ذهني در فلسفه اسلامي است.

4- فيلسوفان اسلامي در بحث علم و عالم و معلوم اجمالاً به اين بحث پرداخته اند.

1-5 – هدف هاي تحقيق:

1- استخراج ديدگاههاي منطق دانان و فيلسوفان مسلمان در مورد نظريه‌هاي صدق

2- تطبيق نظريه هاي صدق در منطق اسلامي و غربي

3- انجام يك كار پژوهشي مستقل در باب نظريه هاي صدق

1-6 روش تحقيق

در اين رساله به دليل تئوريك بودن آن سعي شده است پس از جمع آوري نظريات صدق به تحليل و نقد و بررسي آنها پرداخته و ديدگاههاي مختلف را تا حدودي مقايسه نماييم و در مواردي پيامدهاي فلسفي ـ منطقي هر ديدگاه را بيان كنيم و لذا روش ما عمدتاً تحليلي، تطبيقي و توصيفي است.

1-7 – سابقه تحقيق:

1- در مورد نظريه هاي صدق در فرهنگ فلسفي و منطقي ما كار مستقلي انجام نشده است.

2- بسياري از كارهاي انجام شده در اين مسأله توسط منطق دانان غربي بوده به ويژه در كتابهاي فلسفه منطق بطور مجزا به آن پرداخته اند.

3- به نظر مي رسد يك كار پژوهشي مستقل جهت مقايسه نظريه هاي صدق در منطق اسلامي و غربي انجام نشده و لذا چنين پژوهشي از اهميت خاصي برخوردار است.

معاني حق و صدق

1-8 معاني حق و صدق نزد حكماي اسلامي

كلمه حق داراي معاني گوناگون است و استعمالهاي متفاوتي دارد يعني حق به صورت اشتراك لفظي و يا به حقيقت و مجاز و يا آنچنانكه ظاهر است به اشتراك معنوي بر مصاديقي حمل مي شود بيان معاني حق در اغلب كتب فلسفي حكماي اسلامي آمده است اين مضمون در كتاب الهيات شفاء، شرح اشارات نمط چهارم و همين طور كتاب مشارع و مطارحات شيخ اشراق چنين آمده است «و اما الحق فقد يعني به الوجود في الاعيان مطلقاً فحقيّه كل شيء نحو وجوده العيني و قد يعني به الوجود الدائم و قد يعني به الواجب لذاته و قد يفهم عنه حال القول و العقد من حيث مطابقتهما لما هو واقع في الاعيان فيقال: هذا قول حق، هذا اعتقاد حق و هذا الاعتبار من مفهوم الحق هو الصادق، فهو الصادق باعتبار نسبته إلي الامر، و حق باعتبار نسبته الامر اليه و قد اخطاء من توهم أن الحقيه عباره عن نسبه الامر في نفسه إلي القول او العقد و الصدق نسبتهما الي الامر في نفسه فإن التفرقه بينهما بهذا الوجه فيها تعسف و احق الاقاويل ما كان صدقه دائماً و احق من ذلك ما كان صدقه اولياً و الاول الاقاويل الحقه الاوليه التي انكاره مبني كل سفسطه هو القول بانه لا واسطه بين الايجاب والسلب»

بخش دوم:

پيشينه تاريخي نظريه مطابقت صدق

2-1 سابقه نظريه مطابقت در يونان

2-1-1 مطابقت از نظر افلاطون

سابقه نظريه مطابقت به افلاطون و ارسطو مي رسد. افلاطون در رساله سوفيست مي گويد: «بيگانه: سخن درست وضع ترا چنانكه به درستي هست بيان مي كند؟»

تئتتوس: آري

بيگانه: و سخن نادرست وضعي غير از وضع واقعي را؟

تئتتوس: تقريباً

بيگانه: به عبارت ديگر باشنده‌اي را بيان مي كنند ولي اين باشنده غير از باشنده اي است كه در مورد تو صادق است پيشتر گفتيم كه در مورد هر چيز باشنده و نباشنده‌هاي بسيار وجود دارد.

تئتتوس درست است.»

در جايي ديگر از رساله سوفيست مي خوانيم.

بيگانه: ولي پندار نادرست پنداري است برخلاف آنچه كه هست مگر غير از اين است؟

تئتتوس: آري برخلاف آنچه هست.

«بيگانه: پس پندار نادرست اين است كه آدمي نباشنده را در نظر بياورد و تصور كند.»

همانگونه كه ملاحظه مي شود اين عبارت ها بيانگر اين مسئله هستند كه وي به نظريه مطابقت معتقد است و حقيقت و درستي را باوري مي داند كه واقعيت را آنگونه كه هست بازگو مي كند و اين چيزي جز مطابقت نيست اما چيزي كه هست نوع تبيين او از وقايع است.

الف) نظريه مطابقت در علوم حسي و تجربي نيست:

اساس حكمت افلاطون بر اين است كه محسوسات ظواهرند و نه حقايق و عوارضند و گذرنده نه اصيل و باقي و علم به آنها تعلق نمي گيرد بلكه محل حدس و گمانند و آنچه علم بر آن تعلق مي گيرد عالم معقولات است به اين معنا كه هر امري از امور عالم چه مادي باشد مثل حيوان و نبات و جماد و چه معنوي باشد مانند خوبي و شجاعت و عدالت ... اصل و حقيقتي دارد كه سرمشق و نمونه كامل اوست و به حواس درك نمي شود و تنها به خودي خود و به ذات خويش و مستقلاً و مطلقاً و به درجه كمال و به طور كلي انسانيت، است بزرگي است، شجاعت است. بنابراين افلاطون معتقد است هر چيزي با مثالش حقيقت دارد و آن يكي مطلق و لايتغير و فارغ از زمان و مكان است و افرادي كه به حس و گمان ما در مي آيند نسبي و متكثر و متغيرند و فقط پرتوي از مثل خود هستند و نسبتشان به حقيقت مانند سايه است به صاحب سايه و وجودشان به جهت بهره اي كه از مثل خود و حقيقت خود دارند. افلاطون عالم ظاهر يعني عالم محسوس و آنچه را عوام درك مي كنند مَجاز مي داند و حقيقت در نزد او عالم معقولات است كه عبارت از «مثل» باشد.

افراد مادي و متغير نمود واقعيت هستند به عبارت ديگر آنها حقيقت و واقعيت نيستند و از طرف ديگر آنها هيچ چيز نيز، نيستند بنابراين از نظر افلاطون امور مادي و متغير نمودها و سايه ها و روگرفتهاي حقايق و نيمه واقعي اند كه در عالم مثل موجودند و علم به آن حقايق تعلق مي گيرد.

شهيد مطهري در خصوص نظريه افلاطون مي گويد «طبق عقيده افلاطون افراد متغير مادي تنها به حواس ادراك مي شوند ولي علم به آنها تعلق نمي‌گيرد زيرا علم به چيزي تعلق مي گيرد كه كلي و خارج از حيطه زمان و مكان است و آن همان «ايده» است.