لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : مقاله و تحقیق
نوع فایل : .doc( قابل ويرايش و آماده ارائه )
تعداد صفحه 27 صفحه
قسمتی از متن .doc :


مقدمه
از يك ديدگاه كلي مي توان گفت كه «حسن نيت» به دو طريق و شيوه درقرار دادها كاربرد دارد. به عبارت ديگر حسن نيت درقرار دادها در دو چهره متفاوت ظاهر شده و مورد توجه قانوگذار و حقوقدانان قرار مي گيرد. غالباً حسن نيت درقراردادها به عنوان يك الزام و تكليف براي طرفين قرارداد و از اين حيث مورد بررسي قرار مي‌گيرد. چهره ديگر حسين نيت آن است كه حسن نيت يكي از طرفين قرارداد و عامل جلب حمايت قانونگذار از او مي گردد. دراين چهره معمولاً حسن نيت در ميزان مسؤوليت مؤثر بوده و قانونگذار مسؤوليت كمتري براي فرد با حسن نيت به نسبت شخصي كه فاقد حسن نيت است، مقرر مي‌كند. ما اين دو جنبه چهره حسن نيت را به ترتيب به عنوان حسن نيت در چهره الزامي و تكليفي و حسن نيت درچهره حمايتي نام گذاشته ايم.
اصل حسن نيت درقراردادها، اصلي است كه در نظام حقوقي ايران و درميان حقوقدانان مورد توجه و عنايت كافي قرار نگرفته است. البته در سالهاي اخير شاهد توجه بيشتري هم در جامعه حقوقي و هم از سوي قانوگذار به آن هستيم. اگر چه بايد به اين نكته توجه كنيم كه هرچند حسن نيت به عنوان يك اصل كلي كه رعايت آن در قراردادها ضرروي است و به عبارت بهتر اصلي كه بايد در قواعد عمومي قراردادها مورد توجه قرار گيرد، مورد بحث قرار نگرفته و از اين عنوان بسيار به ندرت در منابع حقوقي و قوانين استفاده شده است، اما جوهره اين مفهوم به دفعات و به شيوه هاي مختلف در كتب فقهي، حقوقي و نيز در قوانين مورد عنايت بوده است، بويژه اينكه دربسياري از موارد قانونگذار احكامي وضع نموده است كه مي توان زير بنا و مبناي اصلي يا يكي از مباني اصلي آن احكام را حسن نيت دانست (براي نمونه رجوع شود به مواد، 69، 263، 325، 391، 438ق.م مواد 337، 349، 370 ، 391، 426، 490 و 500 ق.ت)
گام نخستين براي آشنايي با كاربرد حسن نيت درقراردادها، تعريف و شناخت مفهوم حسن نيت است.
اولين و اساسي ترين گام براي شناخت يک مفهوم و در قلمرو حقوق براي شناخت يک اصل حقوقي، ارائه تعريفي از آن است. اين مطلب در مورد حسن نيت که به عقيده برخي تعريف شدني نيست و نمي توان آن را در قالب يک تعريف آورد و مطابق عقيده اي ديگر ارائه يک تعريف مشخص از آن، کار درستي نيست، اهميت بيشتري مي يابد. از سوي ديگر به لحاظ معنا و محتواي حسن نيت، در برخورد با بسياري از اصول و نهادهاي حقوقي در مي يابيم که محتوا و معناي اين اصول و نهادها بسيار نزديک با اصل کلي حسن نيت است و براي شناخت کامل اين اصل ناگزير از توجه به اين اصول و نهادها هستيم. همچنين براي شناخت معنا و کاربرد اين اصل و نيز آشنايي با سير تاريخي آن، بررسي تاريخچه حسن نيت بطور اجمال، ضروري مي نمايد. از گذشته تا کنون نسبت به پذيرش اين اصل ايرادها و انتقادهايي مطرح شده و در مقابل نيز پاسخهايي به اين ايرادها داده شده و از پذيرش آن دفاع شده است. اما هر گاه اين اصل در حقوق قراردادها پذيرفته شود موضوع بعدي که براي شناخت آن و کاربرد آن بايد مورد بررسي قرار گيرد آن است که در عمل چگونه مي توان ا حراز کرد که يک طرف قرارداد داراي حسن نيت بوده است يا خير. آيا بايد به انگيزه و جنبه هاي دروني و نيت واقعي او توجه کرد يا ملاکهاي عيني و خارجي در اين زمينه وجود دارد و بايد بکار گرفته شود. آخرين بحث کلي در مباحث شناختي و نظري در مورد حسن نيت آن است که حسن نيت در قراردادها داراي دو چهره است. در چهره اول طرفين ملزم به رعايت اين اصل و به تعبير ديگر رعايت صداقت، درستي و... و خودداري از فريب، خدعه و... هستند و از حسن نيت در چهره دوم مواردي را در نظر داريم که يک طرف قرارداد از روي حسن نيت و با نداشتن آگاهي از يک واقعيت، اقدامي کند و قانونگذار به اين جهت او را به طريقي مورد حمايت قرار مي دهد.
از گذشته تا کنون در سلسله مباحث مربوط به حسن نيت، موضوعي که ذهن حقوقدانان را به خود مشغول کرده است عبارت بوده است از «شناختن و شناساندن مفهوم حسن نيت». حسن نيت را مي توان اصطلاحي بسيط دانست. اصطلاحي که به سختي در قالب يک تعريف ساده و سهل مي آيد و لذا اين عقيده مطرح شده که براي شناخت حسن نيت و بکار بستن آن، ارائه تعريفي از آن ضرورت ندارد. با وجود اين به طرق و با تعابير مختلف، سعي در تعريف حسن نيت شده است. بسيط بودن مفهوم حسن نيت و گستردگي آن موجب ارتباط وسيع آن با بسياري از اصول و نظريه هايي که در واقع، مضمون و محتواي آنها ضرورت پاي بندي به اخلاقيات و رعايت صداقت، انصاف و ... است شده و به اين ترتيب مشکل شناخت حسن نيت و قلمرو آن دو چندان مي شود.
در اين تحقيق برآنيم که با بحث و بررسي در زمينه تعاريف ارائه شده از حسن نيت در مبحث اول و نيز بررسي اصول و اصلاحات مرتبط با آن در مبحث دوم، به قدر توان در شناسايي اين اصل گام برداريم.
مبحث اول: تعريف حسن نيت
هر گاه واژه «حسن نيت» بکار برده مي شود معناي روشن و ساده اي از آن به ذهن متبادر مي شود. کمتر کسي را مي توان يافت که در درک معناي حسن نيت با مشکل مواجه گردد. تعريفي که افراد مختلف در پاسخ به سوال از معناي حسن نيت مي کنند مشابه و نزديک است. حسن نيت يعني داشتن صداقت، نيت پاک و بي شائبه و درست.
اما هنگامي که صحبت از بکار بردن «حسن نيت» در قراردادها مي شود، ديگر، آن سادگي و بديهي بودن معنا و مفهوم حسن نيت وجود ندارد و سوال و ابهامي جدي از اين جهت مطرح مي گردد. حسن نيت در قراردادها يعني چه؟ مي توان گفت که مشکل از آنجا ناشي مي شود که «حسن نيت در قراردادها» به معناي ورود قاعده اي که جنبه اخلاقي دارد در قراردادها و به تعبير بهتر در عالم حقوق مي باشد. پذيرش ورود و کاربرد «حسن نيت» در قراردادها به معناي آن است که حسن نيت به عنوان يک اصل و قاعده مطرح شود و در نتيجه مسائل و موضوعات حقوقي بهمان ترتيب که در مورد بسياري اصول و قواعد ديگر مطرح مي شود در اين مورد نيز مطرح گردد. يعني بطور خلاصه اولا: بايد موضوع الزام آور بودن آن مورد توجه قرار گيرد. ثانيا: آثار و کاربرد آن در مراحل مختلف قرارداد مورد بحث قرار گيرد. ثالثا: و شايد مهمتر از همه، ضمانت اجرا يا ضمانت اجراهايي براي نقض اين قاعده در نظر گرفته شود. اين گونه مسائل و موضوعات از يکطرف از معنا و مفهومي که براي حسن نيت در نظر گرفته مي شود متاثر هستند و از سوي ديگر بر ارائه تعريف و معنايي دقيق و روشن از حسن نيت اثر مي گذارند. بنابراين شايد گزاف نباشد اگر گفته شود «حسن نيت در قراردادها» از نظر معنا و مفهوم، سهل و ممتنع است. سهل است چون حسن نيت معنايي نسبتا روشن و ساده دارد و لذا ابتدائا معنايي از اين عبارت در ذهن نقش مي بندد و ممتنع است چون با شناختي که از قراردادها و نکات و مسائل حقوقي مربوط به آن وجود دارد ارائه تعريف روشن و دقيقي از حسن نيت در قراردادها کار آساني نيست و فهم و درک معناي آن و تبيين آن مستلزم تعمق و تحقيق ويژه در مورد آن است. اصولا همانطور که در بحث از ايرادها و اشکالهايي که نسبت به حسن نيت در قراردادها و پذيرش آن مطرح خواهد شد
...