لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : مقاله و تحقیق
نوع فایل : .docx( قابل ويرايش و آماده ارائه )
تعداد صفحه 14 صفحه
قسمتی از متن .docx :


شیعه در عصر امام زمان
مقدمه
يكى از مسايل اختلافى شيعه و اهل سنت است كه جنبه هاى گوناگونى دارد. مسايل مورد بحث مهدويت عبارتند از: ۱/ اصل مهدويت و انتظار ظهور امام زمان(عج).۲/ امامت امام زمان(عج) در ۵ سالگى و طول عمر امام زمان(عج). ۳/ فلسفه باور داشتن وجود امام زمان(عج) در ميان شيعيان. مسأله نخست نه تنها مورد اتفاق شيعه و اهل سنت است،بلكه همهى ملتها، فرقهها و اديان جهان منتظر ظهور مصلح كل هستند تا در آخر الزمان بر اين جهان، حكومت براند و بشريت را از ستم، رهايى بخشد.در زبور داوود در اين باره مى خوانيم: همانا منتظران خداوند، وارث زمين خواهند بود. پس از اندكى، شرير نخواهد بود... . ولى خداوند صالحان را تأييد مى كند; زيرا آنان كه از وى بركت يابند، وارث زمين مى گردند... ولى نسل شرير از هم گسسته خواهد شد، صالحان وارث زمين خواهند بود و... .
در اين جا از ستم و شر، سخن به ميان آمده و گفته شده است شر و ستم از ميان خواهد رفت و صالحان وارث زمين خواهند شد.قرآن مجيد نيز با اشاره به اين رخداد، فرموده است: (لَقَد كَتَبنا فِى الزَّبورِ مِن بَعدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِى الصَّالِحون)[1] ما در زبور نوشتيم كه بندگان صالح من وارث زمين خواهند شد. گفتنى است اناجيل اربعه از آمدن «پسر انسان» خبر داده و از مردم خواسته است انتظار بكشند.[ ۲] آيات قرآن و روايات نبوى نيز از مردم مىخواهند به انتظار روزى باشند كه شخصى از اهل بيت پيامبر و فرزندان فاطمه(عليهما السلام) ظهور كند و با برچيدن بساط ستمكارى، جهان را از عدل و داد، سرشار سازد. اين عقيده در اسلام، امرى مسلّم و انكارناپذيراست تا جايى كه محى الدين عربى حنفى در فتوحات مكيه در بابى با نام وزراءالمهدى (عج)، بحث مفصلى را پيش كشيده و با توضيح دادن دربارهى شمايل آن حضرت، به نام مبارك او اشاره كرده است. [ ۳]
همچنين ابن حجر در الصواعق المحرقة به تفصيل در شرح حال امامان دوازدهگانه سخن گفته و بابى به نام الآيات التى وردت فى ذريه فاطمه(عليها السلام) و الآيات التى وردت فى فضائل اهل البيت(عليهم السلام)گشوده است. آنگاه آيات فراوانى را درباره مهدى (عج) آورده است. افزون بر آن، در سنن ابن داوود كه يكى از صحاح ستة اهل سنت است، بابى به نام كتاب المهدى به چشم مى خورد.در ديگر كتابها و صحاح اهل سنت نيز روايات فراوانى در اين باره آمده است. اينك تنها به سه روايت بسنده مى كنيم و خوانندگان را به پى گيرى تفصيلى آنها ارجاع مى دهيم: ۱/ در روايات نبوى موجود در بسيارى از كتابهاى اهل سنت، آمده است: لا تقوم الساعه حتى يلى رجل من اهل بيتى يواطؤ اسمه اسمى.[ ۴] قيامت برپا نمى شود مگر اين كه مردى از اهل بيت من كه نام او همانند نام من است (محمد)، زمام امور را در دست گيرد. ۲/ جابر بن سمره نقل مى كند كه پيامبر فرمود: يكون اثنا عشر اميراً كلهم من قريش.[ ۵] پس از من دوازده امير خواهند آمد كه همگى از قريش هستند. ۳/ رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: المهدى من ولد فاطمه.[ ۶] مهدى از فرزندان فاطمه است. شيعه و اهل سنت بر سر روايت دوم و سوم اختلاف نظر دارند و روايت دوم بيشتر مورد نزاع و بحث قرار گرفته است. مسأله دوم به دو بخش تقسيم مى شود: الف ـ امامت حضرت مهدى(عج) در پنج سالگى. ب ـ طول عمر آن حضرت. چون شبهه دربارهى طول عمر آن حضرت است، به طور فشرده به آن مى پردازيم. گفتنى است پاسخ به اين پرسش، به ابهام بخش نخست نيز پاسخ مى گويد. بايد گفت سخن برخى افراد مبنى بر از دنيا رفتن امام زمان(عج) در سرداب، به دليل و برهان نياز دارد. چون فرض اين است كه طرف سخن و صاحب شبهه كسانى هستند كه قرآن را پذيرفته اند و حقانيت آن را باور دارند، مى گوييم نبايد طولانى بودن عمر يكى از اولياى خدا براى شما شگفت آور باشد; زيرا قرآن كريم دربارهى افراد گوناگون، عمرهاى طولانى برشمرده است. براى نمونه، گفته شده است كه حضرت نوح ۹۵۰ سال پيش از توفان، در ميان قومش بوده و ساليانى پس از توفان نيز زيسته است; «فلبث فيهم الف سنه الاخمسين عاماً.»[ ۷] برخى طول عمر حضرت نوح را ۲۵۰۰ سال نيز گفتهاند.همچنين قرآن كريم، سخن يهوديان دربارهى به دار آويختن حضرت مسيح(عليه السلام) را رد مى كند و مى فرمايد: «و ما قتلوه يقيناً بل رفعه الله اليه»;[۸] همانا كشته نشده، بلكه خدا، او را به سوى خود بالا برده است.براساس چنين آياتى و روايات ديگرى كه از پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) وارد شده است، حضرت نوح(عليه السلام)عمرى طولانى داشته و حضرت عيسى مسيح(عليه السلام) نيز حدود دو هزار سال است كه زنده است. بدين ترتيب،چگونه نسبت به عمر امام زمان(عج) اين همه خدشه وارد مى شود و آن را بعيد مى شمارند؟ افزون بر آن، معمرين بسيارى را در تاريخ نام برده اند كه بعضى با اين كه ولى خدا نبوده اند، عمرهاى طولانى داشته اند. جدا از همه اين استدلالها، ما كه خدا را قادر مطلق مى دانيم، چرا باور نكنيم كه خداوند مى تواند براساس مصالحى، ولى خود را براى مدت زمانى طولانى از دسترس مردم، دور نگاه دارد و با اين كار، بندگان خود را آزمايش كند.
بنابراين، قرآن كريم، عمر طولانى را براى يك انسان ممكن مى داند، شگفت اين است كه كسانى كه به اين آيات عقيده دارند، به طول عمر امام عصر (عج) به شدت ايراد مى گيرند و آن را منكر مى شوند. اين در حالى است كه اگر چيزى ممكن شد، ميان مصداقهاى آن تفاوتى نخواهد بود. به همين دليل، زنده ماندن عيسى مسيح(عليه السلام) يا مهدى موعود (عج) براى خدا ممكن است و مانعى ندارد.در نتيجه، طول عمر امام زمان به چند دليل معقول است: ۱/ مسأله طول عمر امام عصر(عج) بعيدتر و غريبتر از آفرينش انسان و سير تكوينى او نيست; زيرا او از عالم اصلاب به عالم ارحام و سپس از آنجا به عالم دنيا منتقل مى گردد و پس از آن، برزخ و آخرت در انتظار اوست. خداوندى كه جسم انسان را اين گونه منقلب مى گرداند، مى تواند مخلوق خويش را مدت زمانى بيشتر، در اين دنيا و هر كدام از مراحل آفرينش يا تكوين نگاه دارد: «اِنَّ الله على كل شى قدير». ۲/ ابليس نيز از كسانى است كه به اذن خداوند، عمرى طولانى دارد و هيچ مسلمانى، آن را انكار نكرده است. ۳/ طول عمر امام زمان (عج) مسأله تازهاى نيست و در طول تاريخ در اديان گوناگون، افرادى بوده اند كه طول عمر زيادى داشتند.قرآن و ديگر كتابهاى آسمانى نيز به اين مطلب اشاره كرده اند. بدين ترتيب از آيات و روايات و شواهد تاريخى آشكار مى شود كه طول عمر انسان يا هر موجود ديگرى به اشراف و ارادهى آفريننده اوست. خداوند نيز اراده كرده است ولىّ خويش را از سال ۲۵۵ هـ.ق تاكنون از ديد افراد عادى پنهان بدارد.
وظایف اجتماعی شیعه در دوران غیبت
عصر غیبت عصر انتظار فرج و آمادگی برای ظهور امام زمان علیه السلام است. دورانی است که شیعیان باید علاوه بر حفظ خویش، مقدمات ظهور را آماده نموده و از خود نیرویی قوی برای یاری آن حضرت بسازند. اما سئوالی که مطرح می گردد این است که در دورانی که امام علیه السلام در پس پرده غیبت به سر می برند وظیفه شیعیان چیست و چگونه باید باشند. در بعد مسائل اجتماعی و روابط مردم با یکدیگر و ساخت جامعه آرمانی برای رسیدن به ملاک و معیارهای ظهور امام زمان علیه السلام، بهترین راه نگاه به احادیث و اشارات معصومین و امام زمان علیهم السلام است که در این مقاله به بعضی از آنها اشاره می گردد.
1- کمک به فقرا:
امام محمدباقر علیه السلام می فرمایند: کسانی که در میان شما قوی هستند به اشخاص ضعیف کمک کنند و آنها را تقویت کنند و کسانی که ثروتمندند به فقرا احسان و بخشش کنند، اسرار ما را پراکنده و فاش نکنید... و بدانید که منتظران این امر، پاداش روزه دار شب زنده دار را خواهند داشت. «الکافی- ج2- ص222»
فرهنگ خدمت رسانی به دیگران از فرهنگ هایی است که قرآن کریم بر آن تأکید بسیاری نموده است. معرفی رابطه اجتماعی باتاکید بر انفاق، زکات، صدقه و... برای تولید و ساخت روحیه انفاق و بخشش و خدمت رسانی به دیگران است. و این در زندگی اهل بیت علیهم السلام جایگاه بسیارویژه و مهمی دارد، که مهمترین نمونه آن کمک های شبانه ائمه علیهم السلام به فقرا و مساکین است. تقویت ضعیفان در جامعه و تأمین فقرا توسط خود مردم و شبکه مردمی از دیگر عوامل مهم در جامعه سازی ظهور خواهد بود.
2- گمنامی:
امیرالمؤمنین علیه السلام در کوفه بر روی منبر فرمودند: بدانید در آینده فتنه تاریک کور پوشیده ای پیش آید که فقط اشخاص ناشناس و گمنام از آن نجات پیدا کنند. گفته شد: ای امیرمؤمنان اشخاص گمنام چه کسانی هستند؛ فرمود: کسانیکه مردم را می شناسند ولی مردم آنها را نمی شناسند. «غیبه نعمانی- ص141»
اگر شهرت، هدف و آرزوی دیرینه انسان شود تمام تلاشها و کوششهای او به سوی خاصی جهت دهی می شود و آن اینکه در دهان مردم بیفتد و از او تمجید کنند. آفاتی در شهرت وجود دارد، از جمله اینکه انسان را بر این می دارد که برای ستایش و تمجید مردم، در راه رضای خلق گام بردارد و این اهرم بسیار بزرگی در انحراف از مسیر حق و خدا خواهد بود.امروزه یکی از مشکلات عمده کارهای فرهنگی و مذهبی در جامعه ما این است که گمنامی یک اصل نیست. برعکس، ارائه گزارشهای قطور و آمارهای کذایی از اهداف مسئولین فرهنگی و مذهبی است و این باعث شده که در تربیت نسل جوان فقط کارها و تلاش هایی صورت پذیرد که وجهه شهرتی و تبلیغاتی داشته باشد. در حقیقت ما بنده تبلیغات شده ایم نه بنده خدا.
3- ورع، خوش خو، خوش رفتار:
امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکس دوست دارد و خشنود می شود که از اصحاب و یاران امام قائم صلوات الله علیه باشد باید انتظار بکشد و در حال انتظار ورع پیشه کند و خوش خو و خوش رفتار باشد. «بحارالانوار-ج25-ص140»
الف- ورع
ورع گامی بالاتر از تقوا است. تقوی در این است که انسان محرمات الهی را ترک نموده و واجبات را انجام دهد، ولی ورع در این است که انسان از کارهای شبهه ناک هم دوری کند. مکروهات را ترک و مستحبات را انجام دهد. این مطلب اشاره به این دارد که یاران امام زمان علیه السلام باید فوق العاده باشند. مقامی بالاتر از متقین داشته باشند. علاوه بر عمل به وظیفه اصلی خویش گامی فراتر گذاشته، اهل ایثار و فداکاری باشند.اگر انسان تقوای الهی را پیشه کند، عنایات و الطاف الهی شامل او شده، خداوند علم و برکاتش را بر او نازل می کند، از جایی که گمان نمی برد به او روزی خواهد داد و... ولی اگر ورع پیشه کند قطعا الطاف بیشتری نصیب او خواهد شد. علاوه بر این کسی که در حال خدمت است اگر با ورع باشد ثمره و نتیجه و بازدهی کارش بسیار بالا خواهد شد.
ب- خوش اخلاقی و خوش رفتاری
اخلاق خوش از ارزشهای والای الهی و انسانی است که در روایات به عنوان معیار ارزش ایمانی فرد معرفی شده است. خداوند در قرآن کریم، پیامبر عظیم الشأن خود را صاحب خلق عظیم معرفی می نماید. انسان خوش برخورد و خوش رفتار از جامعه، بوستانی می سازد که گلهای آن خدمت، گذشت، ایثار، فداکاری و... خواهد بود.
...