فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق مبانی نظری و پیشینه تحقیق اعتياد يا وابستگي رفتاري به اينترنت و سلامت روانی دارای 49 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

سلامت و بيماري:

دورنماي پيشگيري از بيماري‌ها:

روشهايي براي ارتقاي وضعيت سلامت:

1-اخطارهاي ترس برانگيز

2-در اختيار گذاردن اطلاعات:

3-روشهاي رفتاري:

4- برنامه‌هاي ارتقاي سلامت در مدارس:

روان شناسي سلامت:

بهداشت رواني

تعريف :

اصول بهداشت رواني عبارتست از:

اينترنت

اعتياد به اينترنت

تعريف

اختلال اعتياد به اينترنت در DSM-IV-TR:

انواع و معيارهاي تشخيصي ICD-10 به نقل از DSM-IV-TR اختلالات عادتي و كنترل تكانه:

علائم و نشانه‌ها

علائم اعتياد به اينترنت در محل کار :

نشانه‌هاي اختلال اعتياد به اينترنت که مربوط به تکانه اي بودن رفتار آنهاست:

عوامل خطرساز

اپيدميولوژي

ارتباط استفاده ازاينترنت و سن :

ارتباط بين جنسيت و استفاده اينترنت :

ارتباط شغل و سطح تحصيلات و استفاده از اينترنت :

علل جذابيت اينترنت

چند ويژگي زير از جمله عواملي هستند که در جذابيت اينترنت تاثير مي‌گذارند :

عوارض اعتياد به اينترنت :

مشکلات جسمي :

مشکلات خانوادگي :

مشکلات تحصيلي :

مشکلات شغلي :

تاثير اينترنت بر عواطف :

تاثير اينترنت بر شناخت :

اينترنت و سلامت روان :

منابع

سلامت روان:

سلامت و بيماري:

سلامت و بيماري مفاهيمي‌داراي همپوشاني هستند كه در طيفي گسترده قرار دارند. يك طرف طيف را سلامت وضع جسمي، رواني و اجتماعي مطلوب، تشكيل مي‌دهد كه در طول زمان، متغير است. طرف ديگر، طيف بيماري قرار دارد كه با علائم بيماري وناتواني توام است. در طول تاريخ بويژه در قرن بيستم، در مقايسه با گذشته الگوي بيماري تغيير كرده است. نظريه هاي مربوط به جسم، روندهاي بيماري و وضع رواني، از هزاران سال پيش به بعد تغيير يافته است. زماني مردم معتقد بودند كه بيماري بوسيله ارواح خبيثه وعوامل مشابه بوجود مي آيند. در بين سالهاي 500 تا 300 پيش از ميلاد مسيح، فلاسفه يوناني نخستين نظريه را درباره سلامت و بيماري ارائه دادند. آنان سعي كردند توضيح دهند كه بيماري چگونه بوجود مي آيد و اظهار كردند كه جسم و روان موجوديتي جداگانه دارند. در دوران قرون وسطي، كليسا بر نظريه هاي بيماري، تاثيري وافر گذاشت و مصرا بر اين عقيده بودند كه دلايلي جادويي درباره بيماري وجود دارد. فلاسفه و دانشمندان، از قرن هفتم تا بيستم، زير بناي الگوي زيستي-پزشكي را در بيان مفهوم سلامت و بيماري، پايه ريزي كردند.

الگوي زيستي- پزشكي بسيار مفيد بوده است و پژوهشگران توانستند به پيشرفتهاي زيادي در اغلب بيماريهاي عفوني نائل آيند. اما اغلب پژوهشگران امروزه به اين نتيجه رسيده‌اند كه جنبه هاي فردي بيماران، سوابق، روابط اجتماعي، شيوه زندگي، شخصيت و فرايندهاي رواني آنان بايد در بيان مفهوم سلامت و بيماري در نظر گرفته شود. در نتيجه، الگوي زيستي-رواني-اجتماعي به عنوان پيشرفته ترين نظريه، مورد قبول واقع شده است. در اين الگوي جديد، سيستمهاي زيستي، روان شناختي و اجتماعي همواره بر يكديگر تاثير مي‌گذارند و هر يك در ديگري تغييراتي ايجاد مي‌كند. ديدگاه فراخناي زندگي نيز با در نظر گرفتن تاثير رشد در سلامت و بيماري، بعد مهم ديگري به اين الگو افزوده است.

دورنماي پيشگيري از بيماري‌ها:

بنا به گفته متخصصين بهداشت عمومي، اگر چه علم و فن‌آوري در درمان بيماري‌ها نقش عمده‌اي داشته‌اند، پيشرفتهاي اساسي در بهداشت نه از راه تشخيص ودرمان، بلكه از راه پيشگيري از بيماري‌ها و ارتقاء سلامت بدست آمده‌اند. پيشگيري از بيماري‌ها در سه سطح تعريف مي‌شود:

1-پيشگيري اوليه: شامل اقداماتي است كه به منظور پرهيز از بيماري يا جراحت انجام مي‌گيرد. دو روش نويد بخش براي پيشگيري اوليه وجود دارد. يكي درگير كردن متخصصان حرفه پزشكي و پيرا پزشكي در آموزش ارتقاي سلامت به بيماران(Levin و همكاران، 1992؛Radecki، Branton، 1992) و دوم استفاده از پرسشنامه هايي كه در تشخيص عوامل خطرزا و رفتارهاي غير بهداشتي كه نياز به اصلاح دارد، به بيماران كمك ميكند(Wise، 1986)

2-پيشگيري ثانويه: شامل اقداماتي است كه به منظور تشخيص و درمان بيماري يا جراحت در مراحل اوليه انجام مي‌شود. به عنوان مثال معاينات پزشكي ساليانه.

3-پيشگيري ثالث: جراحات شديد يا بيماريهاي پيشرفته، معمولا به آسيبهاي برگشت ناپذير يا دائم منجر مي‌شود. پيشگيري ثالث شامل اقداماتي است كه سبب كند شدن يا مهار آسيب مي‌گردد، از معلوليت جلوگيري مي‌كند و موجب توانبخشي بيمار مي‌شوند.

روشهايي براي ارتقاي وضعيت سلامت:

هدف برنامه‌هاي ارتقاي سلامت، تشويق به انجام رفتارهاي بهداشتي به وسيله آموزش اين رفتارها و چگونگي صحيح انجام گرفتن آنها و همچنين متقاعد ساختن افراد به تغيير عادتهاي غير بهداشتي است. از جمله روشهاي براي ارتقاي وضعيت سلامت، مي‌توان به موارد زير اشاره كرد: