فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری تصويرسازي ذهني و توجه بیرونی و درونی دارای 73 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

تعریف توجّه

تاریخچه توجّه

نظریه‌های توجّه

نظریه صافی ، تنگراه (فیلتر)

تئوری فیلتر برودبنت

تئوری کاهشی تریسمن

تئوری ربط نورمن

شکل (1-2) : استفاده از توجّه در مراحل مختلف پردازش براساس تئوری‌های مختلف تک‌کانالی

نظریه‌های منبع مرکزی

نظریه‌های چندمنبع

شکل (2-2) : مقدار بالقوه منابع پردازش و ساختار آن¬ها از منابع پردازشی در توجّه ویکنز و همکاران، 1984

کانون توجّه

شیوه¬های توجّه

ویژگی¬های توجّه

هوشیاری و توجّه

توجّه انتخابی

توجّه و سطح مهارت

رابطه توجّه و اجرا

دستورالعمل‌های آموزشی و توجّه

تصويرسازي ذهني چيست؟

چگونگي انجام تصويرسازي ذهنی

انواع تصویرسازی

تصویرسازی ذهنی بیرونی

تصویرسازی حرکتی

موارد استفاده از تصویرسازی ذهنی و آثار آن

افزایش مهارت¬های ادراکی حرکتی:

حل مسئله ادراکی:

نظریه¬های تصویرسازی ذهنی

شيوه‌هاي توسعۀ برنامه تمرين تصويرسازي ذهني

کاربردهای تصويرسازي ذهني

افزایش مهارت¬های روان¬شناختی

پیشینۀ تحقیق

نتیجه¬گیری

فهرست منابع و مآخذ

الف) منابع فارسی

ب) منابع لاتین

در ايـن فصـل، ابتدا مبانی نظری مرتبط با کانون توجّه و سپس تصويرسازي ذهني را مورد بررسی قرار می­دهیم. در زمینۀ اثرگذاری کانون توجّه بر یادگیری و اجرا، مدارک علمی بی­شماری در دسترس محقّقین قرار دارد و با توجّه به این­که در زمینۀ تصويرسازي ذهني نیز تحقيقات زيادي صورت گرفته، كـه اكثـر ايـن تحقيقـات تـأثيـر مثبت آن­را در فـراگيري مهارت‌هاي حركتي به اثبات رسانده­اند (فلتز و لندرز، 1983). به همين لحاظ در ادامه، مجمـوعة تحقيـقـات کانون توجّه و تصویرسازی و ترکیب این دو را مورد بررسی قرار می دهیم.

تعریف توجّه

سال­هاست که موضوع توجّه و نقش آن در اجرا و یادگیری انسان، توسط بسیاری از محقّقین رفتار حرکتی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. ویلیام جیمز (1890) یکی از نخستین روان­شناسان آمریکایی، توجّه را چنین تعریف کرد: انتخاب ذهنی چیزی در شکلی روشن و واضح از میان اشیاء یا زنجیره­ای از افکار ممکن. و این ایجاب می­کند که برای برخورد مؤثرتر با برخی چیزها، از چیزهای دیگر صرف­نظر کرد. اگرچه از دورۀ جیمز تاکنون روان­شناسان به نحو وسیع­تری این موضوع را مورد تحقیق قرار داده­اند. امّا توجّه، هنوز به­عنوان فرآیندی تلقی می­شود که انتخاب محرّک­های مربوط از محیط (درونی، بیرونی) را تسهیل کرده و محرّک­های دیگر را نادیده می­گیرد و منجر به پاسخ به محرّک­های مربوط، می گردد. از آن­جا که توجّه، فرآیندی فعّال و جهت­دار است که حتّی بعد از این­که پاسخی به محرّک داده شود، ادامه می­یابد (مرتضوی، 1378). وقتی­که واژه توجّه در متون مربوط به اجرای انسان به­کار می­رود، به درگیری در فعالیّت­های ادراکی، شناختی و حرکتی اجرای مهارت­ها اشاره می­نماید. ممکن است که این فعالیّت­ها، هوشیارانه یا به صورت ناهوشیار انجام شوند، برای مثال، کشف اطّلاعات در محیط، فعالیّتی است که به توجّه نیاز دارد. ما برای کشف ویژگی­هایی که در تعیین مهارت و چگونگی اجرای آن به ما کمک می­کنند، به مشاهده و توجّه به محیطی که در آن حرکت می­کنیم، می­پردازیم (مگیل، 1993). به ­طور کلّی توجّه، به معنی قابلیّت فرد در پردازش اطّلاعات می­باشد (اشمیت 1991، مگیل 1993). همان­طور که نورمن (1976) و موری (1970) خاطر نشان کردند که تعاریف زیادی از توجّه وجود دارد و افراد این اصطلاح را به شیوۀ­های مختلف مورد استفاده قرار می­دهند. اگر چه تلاش­های زیادی برای تعریف واژه توجّه صورت گرفته است (استلماخ و هاگز، 1983). امّا هنوز معنای روشن و قابل فهمی برای آن ارائه نشده است.

تاریخچه توجّه

دانشمندان از اوّلین روزهای تحقیق درباره رفتار انسان، علاقه زیادی به بررسی توجّه داشته­اند. برای مثال در اوایل سال 1859 ویلیام هملتون ، تحقیقاتی درباره توجّه در بریتانیا انجام داد. تقریباً در همان زمان، ویلیام وونت که عموم او را پدر روان­شناسی تجربی می­دانند، در دانشگاه لایپزیک آلمان به بررسی مفهوم توجّه پرداخت. در آمریکا، ویلیام جیمز یکی از اوّلین تعاریف توجّه را در سال 1890 ارائه نمود. توصیف او از توجّه، به­صورت کانونی­کردن، تمرکز و هوشیاری بود. محقّقان به موضوعات مختلف مرتبط با توجّه، مانند اجرای هم­زمان بیش از یک بخش مهارت، اجرای تکالیفی که مستلزم تصمیم­گیری سریع درباره چند پاسخ حرکتی هستند، و اجرای تکالیفی که به حفظ طولانی­مدّت توجّه نیاز دارند، علاقه­مند شدند. این علاقه­مندی مجدد به مطالعه توجّه، تاکنون نیز ادامه یافته است و دانشمندان درتلاشند تا به یکی از مهم­ترین محدودیت­های اثرگذار بر یادگیری و اجرای انسان پی ببرند (مگیل، 1993).