فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری تحقیق بهره وری و سیاست تقسیم سود دارای 50 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

2-1 مقدمه 15
2-2 بهره¬وری 15
2-2-1 بهره¬وری و تعاریف آن 15
2-2-2 اهمیت بهره¬وری 18
2-2-3 سطوح بهره¬وری 19
2-2-4 چرخه مدیریت بهبود بهره¬وری 22
2-2-5 روش¬های مختلف محاسبهی بهره¬وری 23
2-2-6 شاخص¬های بهره¬وری کلی عوامل تولید 26
2-2-7 مدل بهره¬وری 27
2-2-8 تفاوت بهره¬وری با تولید 27
2-3 تقسیم سود 28
2-3-1 سياستهاي تقسيم سود 28
2-3-1-1 سياست تقسيم سود منظم 30
2-3-1-2 سياست تقسيم سود نامنظم 37
2-3-1-3 سياست تقسيم سود باقيمانده 38
2-3-2 اهداف سياست تقسيم سود 40
2-3-3 سياست تقسيم سود سهام و تأمين مالي داخلي 42
2-3-4 روش¬هاي تقسيم سود 42
2-3-4-1 تقسيم سود نقدي 42
2-3-4-2 تقسيم مبلغ ثابت و معيني بين سهامداران 42
2-3-5 محدوديت¬ها و عوامل كنترل كننده مؤثر بر سياست تقسيم سود 45
2-4 پیشینه تحقیق 45
2-4-1 پژوهش های داخلی
2-4-2 پژوهش های خارجی

منابع

1-1 مقدمه
چارچوب کلی فصل 2 از دو قسمت مبانی نظری و پیشینه تحقیق تشکیل می¬شود. که مبانی نظری خود نیز دو بخش بهره¬وری و تقسیم سود را شامل می¬شود. که بهره¬وری شامل تعاریف بهره¬وری، اهمیت بهره¬وری، سطوح بهره¬وری، چرخه مدیریت بهبود بهره¬وری، روش¬ها و شاخص¬های بهره¬وری می¬باشد. همچنین تقسیم سود نیز شامل سیاست تقسیم سود، اهداف سیاست تقسیم سود، روش¬های تقسیم سود، محدودیت¬ها و عوامل كنترل كننده مؤثر بر سياست تقسيم سود می¬باشد. پیشینه تحقیق به دو قسمت فارسی و لاتین می پردازد .

1-2 بهره¬وری
1-2-1 بهره¬وری و تعاریف آن
بهره¬وری معادل واژه¬ی (P) است که به‌عنوان یک واژه¬ی انگلیسی به معنای قدرت تولید و باروری است. بهره¬وری در ادبیات اقتصادی از سابقه¬ی دیرینه¬ای برخوردار است.
این¬ واژه برای اولین بار در نوشته¬ها و عقاید اندیشمندان اقتصادی مکتب مرکانتلیست¬ها (سوداگران) مطرح شد و سپس در مکاتبی مانند، فیزیوکرات¬ها و کلاسیک¬ها به آن اشاره شده است. برای مثال مرکانتلیست¬ها کار تجارت و کار در معدن را مولد می¬دانستند و معتقد بودند این نوع مشاغل، نسبت به دیگر مشاغل موجود در جامعه دارای بهره¬وری و مولدیت بیشتری در تولید ثروت ملی و افزایش آن داشته¬اند و یا فیزیوکرات¬ها معتقد بودند که کار کشاورزی مولد ثروت است و بهره¬وری قدرت تولید کشاورزی را حائز اهمیت می¬شمردند (تقی نژاد عمران، وحید، 1391).
آژانس بهره¬وری اروپا EPA¬بهره¬وری را درجه استفاده¬ی مؤثر از هر یک از عامل تولید می¬داند. سازمان همکاری اقتصادی و توسعه OECD بهره¬وری را این گونه تعریف می¬کند: بهره¬وری مساوی نسبت ستانده به یکی از عوامل تولید می¬باشد. عوامل تولید ممکن است سرمایه، کار، موادخام، انرژی و مواد¬دیگر باشد. بطور کلی بهره¬وری را می‌توان ترکیبی از کارایی و اثر بخشی دانست.
کارایی به مفهوم صحیح انجام دادن کار است و با استفاده مفید از منابع ارتباط دارد، یعنی اینکه از حداقل نهاده ها حداکثر محصول برداشت شود. اثربخشی به مفهوم کار صحیح می-باشد. یعنی ممکن است مصرف کمتر نهاده ها محصول بیشتری تولید کند ولی این محصول کیفیت مطلوب موردنظر مصرف کننده را نداشته باشد. در این حالت کارایی واقع شده، اما چون محصول فاقد کیفیت لازم است، ازاین‌رو اثربخش نبوده و نمی-تواند رضایت مصرف کننده را جلب نماید. به این ترتیب تحقق کارایی و اثربخشی هر کدام به تنهایی موجب افزایش بهره¬وری نخواهد شد. به بیان دیگر در مقوله بهره¬وری اولا کاری که انجام می¬شود باید کار درست و مفیدی باشد. ثانیا این کار به بهترین نحو انجام شود. در این صورت با تحقق این دو شرط می-توان اطمینان حاصل کرد. بهره¬وری محقق شده است. با افزایش بهره¬وری در فرآیند تولید با استفاده سطح معینی از نهاده¬ها به تولید بیشتری دست یافت. از نهاده¬های مهم تولید عامل نیروی کار و عامل سرمایه هستند، به همین جهت دو مفهوم بهره-وری نیروی کار و بهره¬وری سرمایه در حقیقت استفاده بهینه از عوامل نیروی کار و سرمایه را نشان می‌دهد. همچنین بهره¬وری کل عوامل (TFP) استفاده بهینه از ترکیب عوامل مذکور را نشان می‌دهد. رشد بهره¬وری کل عوامل، علاوه بر رشد کمی نهاده-های تولید، یکی از منابع مهم تأمین کننده رشد اقتصادی در سطح کهن می¬باشد و در واقع به نوعی مدیریت استفاده از منابع تولید را نشان می‌دهد.( ولی زاده زنوز، پروین، 1384)