فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری نظريه ي اختيارات مال و تحليل اختيارات حقيقي دارای 52 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

2-1 مقدمه 8
2-2 نظريهي اختيارات مالي 8
2-2-1 تعاريف: (1973،(Black& Scholes 10
2-3 تحليل اختيارات حقيقي 10
2-3-1 اختيارات حقيقي در مقابل اختيارات مالي 13
2-4 انواع اختيارات: 14
2-4-1 اختيارات ساده 14
2-4-2 اختيارات مركب 16
2-5 روش هاي ارزش گذاري اختيارات حقيقي 16
2-5-1 مرسوم ترين مدل هاي ارزش گذاري اختيارات حقيقي 17
2-5-1-1 معادله Black–Scholes 17
2-5-1-1-1 ارزش‏گذاري خنثي نسبت به ريسك و بلك- شولز 20
2-5-1-2 مزايا و محدوديت‌هاي بلك- شولز 20
2-5-1-3 معادله Black – Scholes اصلاح شده 20
2-5-2 روش دوجمله‏اي 22
2-5-2-1 مزايا و محدوديت‌هاي مدل دوجمله اي 23
2-5-2-2 همگرايي بين مدل Black-Scholes و روش دوجمله‏اي 23
2-5-3 شبيه سازي مونت كارلو 25
2-6 متغییرهای ورودی و نحوه ی تخمین آن ها در ارزش گذاری اختیارات 26
2-6-1 ارزش دارایی مورد بررسی(S0): 26
2-6-2 تغییر پذیری در ارزش دارایی 27
2-6-2-1 تغییر پذیری چیست؟ 27
2-6-2-1-1 روش های تخمین تغییرپذیری: 27
2-6-3 قیمت اعمال اختیار 27
2-6-4 عمر اختیار 28
2-6-5 تعداد بازه های زمانی 28
2-7 اختيارات و عدم قطعيت 28
2-8 مقایسه اختیارات حقيقي با درخت تصميم 31
2-9 تحليل اختيارات حقيقي در چه زماني ارزشمندتر است؟ 31
2-11 سرمايه‏گذاري 32
2-12 پيچيدگي 33
2-13 الگوهاي اجراي پروژه‌هاي IT 33
2-14 روش‌هاي سنتي ارزيابي سرمايه‏گذاري 35
2-15 تحليل ريسك سرمايه‏گذاري‏هاي فناوري اطلاعات 36
2-16 ويژگيهاي خاص سرمايه‏گذاريهاي فناوري اطلاعات 37
2-17 نواقص روشهاي سنتي براي ارزيابي ريسك سرمايه گذاري در فناوري اطلاعات 38
2-18 فاکتورهای تعیین کننده ارزش اختيارات حقيقي در سرمایه گذاری IT 39
2-19 الگوي اختيارات آشيانه اي: 39
2-20 روش REAL OPTIONS و تصميمات سرمايه‏گذاري IT: 39
2-21 نقدها و دفاع ها ROT 40
2-22 پيشينه تحقيق: 41
2-23 گزينه هاي بکارگرفته شده براي هريک از ريسکهاي سرمايه‏گذاري IT در تحقيقات گذشته 46
2-24 جمع بندي :

منابع

2-1- مقدمه
بيشتر سازمانها درباره چگونگي ارزيابي سرمايه‏گذاريهاي آتي فناوري اطلاعات و همين طور سيستم‌هاي اطلاعاتي موجود در سازمان دانش كافي ندارند. بيشتر اين نوع سرمايه‏گذاري ها در سازمانها براساس معيارهاي شخصي مديريت ارشد مانند الويت‌هاي فردي، فعاليت‌هاي رقابتي و غيره صورت مي‌گيرد (2001،Anderson). اين قضيه منجر به اين مي‌شود كه تعداد بسيار كمي از سازمان ها بالواقع داراي دانش عميقي در اين خصوص باشند كه از هزينه اي كه براي فناوري اطلاعات پرداخت مي‌كنند چه ارزشي بدست مي‌آورند. تحقيقات اخير نشان مي‌دهد كه حدود 20 درصد پروژه‌هاي فناوري اطلاعات قبل از تكميل فسخ مي‌شوند و كمتر از يك سوم آنها بموقع و با هزينه تخمين زده شده به طور موفق به پايان مي‌رسند (2006،Standish Group). آشكار است كه مديريت ريسك مؤثر براي جلوگيري از بوجود آمدن اين مشكلات كاملاً ضروري است. در واقع انعطاف‏پذيري يك فاكتور موفقيت بحراني در توسعه سيستم‌هاي اطلاعاتي است(1991، Evans) چراكه مديريت ارشد را قادر مي‌سازد تا ابزار مقابله با ريسك را بنا به مقتضيات و شرايط ريسك طراحي نمايند و توسعه دهند (1995،Avison et al). به اين ترتيب بود كهROT عملاً براي توجيه چند پروژه حوزه فناوري اطلاعات همراه با ريسك استفاده شد. روش اختيارات حقيقي به مديران IT اجازه مي‏دهد تا از عواقب ريسك آگاه باشند، در حالت بروز اتفاقات نامطلوب با آن مقابله و در صورت مساعد بودن شرايط به نحو احسن از آن موقعيت استفاده كنند، بهترين گزينه سرمايه‏گذاري استراتژيك را انتخاب و آن را براي مديريت ارشد و سهامداران مالي توجيه كنند(2002،Kumar). تاكيد خاص اين پژوهش بر روي انعطافهايي است كه مديريت مي تواند در سرمايه‏گذاري هاي فناوري اطلاعات در شرايط ريسك داشته باشد. اختيارات حقيقي بايد به طور فعال برحسب ريسکهاي خاص هر سرمايه‏گذاري بکار گرفته شوند.
2-2- نظريه¬ي اختيارات مالي
اختيارات مالي، همان ابزارهاي مالي هستند كه به عنوان ابزارهاي كاهش ريسك در بازارهاي مالي ارائه و دادوستد مي¬شوند. از مهمترين و ابتدايي¬ترين اختيارات مالي، اختيارهاي فروش (put) و خريد (call) هستند كه بسته به نوع زمان عملي كردن آن¬ها، به دو نوع آمريكايي و اروپايي تقسيم مي¬شوند. يك اختيار اروپايي تنها در زمان سررسيد قابل عملي كردن است و يك اختيار آمريكايي در هر زماني قبل از زمان سررسيد قابل عملي كردن است. اختيار فروش (put option) به معناي قراردادي است كه در آن به امضاء كننده و يا خريدار آن اين حق را مي¬دهد كه در آينده سهام مربوطه را در آينده، در(و يا حداكثر تا)زماني معين، به قيمتي كه در قرارداد ذكر شده است، بفروش برساند. اختيار خريد (call option) به معناي قراردادي است كه به امضاء كننده و يا خريدار آن اين حق را مي¬دهد كه سهام مشخصي را در آينده، در (و يا حداكثر تا) زماني معين، به قيمتي كه در قرارداد ذكر شده است، خريداري نمايد.
2-2-1- تعاريف: (1973،(Black& Scholes
• اختيار : قراردادي است كه به دارنده آن نوعي اختيار معامله در يك دارايي مشخص را مي¬دهد كه در آن قرارداد هيچ اجباري وجود ندارد.
• اختيار خريد: قراردادي است كه به دارنده¬ي آن، اختيار خريد تعداد مشخصي از سهام با قيمتي از پيش تعيين شده كه حداكثر تا زماني از پيش تعيين شده اعتبار دارد را مي¬دهد.
• اختيار فروش: قراردادي است كه به دارنده¬ي آن، اختيار فروش تعداد مشخصي از سهام با قيمتي از پيش تعيين شده كه حداكثر تا زماني از پيش تعيين شده اعتبار دارد را مي¬دهد.
• قيمت علني كردن اختيار : قيمتي است كه در قرارداد اختيار قيد شده است و سهام در صورت عملي كردن اختيار با آن قيمت به فروش مي¬رسد (همان قيمت از پيش تعيين شده).
• قيمت اختيار : قيمت بازار قرارداد اختيار است كه در بازار اختيارات معامله مي¬شود.
• تاريخ انقضاء : تاريخي است كه قرارداد اختيار حداكثر تا آن روز اعتبار دارد و يا زمان عملي كردن اختيار در آن روز است.
2-3- تحليل اختيارات حقيقي
در تحليل RO تئوري اختيار معاملات مالي براي دارايي‌هاي غيرمالي توسعه داده شده است و روشي براي برقراري ارتباط بين امور مالي سازمان (غالباً كمي) و برنامه ريزي استراتژيك (غالباً كيفي) مي‌باشد. فاكتورهاي كمي را مي‌توان به صورت اعداد و رقم نشان داد، در حاليكه فاكتورهاي كيفي يا قابل سنجش نيستند و يا به صورت مبهم مي‌توان آنها را مورد سنجش قرار داد. در هر دو صورت فاكتورهاي انتخاب شده لزوماً فاكتورهاي درست و دقيقي نيستند. تصميم گيرندگان هم داده‌هاي كمي و هم داده‌هاي كيفي را در تصميماتشان دخالت مي‏دهند و RO مي‌تواند اين انواع داده ها كه با يكديگر سازگاري ندارند را در كنار هم قرار دهد تا تصوير كاملي را براي تصميم گيري فراهم آورد. يك اختيار حقيقي اجازه مي‌دهد تا تصميم‏گيرنده با رسيدن اطلاعات جديد در آينده در سرمايه‏گذاري تغييراتي را به وجود آورد. داراييهاي غيرمالي با داراييهاي مالي متفاوت هستند، زيرا دارايي‌هاي مالي ملموس هستند و طبق نظر ديكزيك وپينديك سرمايه‏گذاري‌هاي غير قابل تغيير مي‌باشند (1994،Dixit & Pindyck). جدول2-2 تفاوت‏هاي اختيارات معاملات مالي و اختیارات حقیقی را نشان مي‌دهد.
بيشتر سرمايه‏گذاريها به مثابه اختيار خريد يك سهام هستند كه در آن سرمايه گذار حق اعمال سرمايه‏گذاري را در قبال دريافت پروژه دارد. ارزش اين پروژه به طور تصادفي در نوسان است و بيشتر گزينه‌هاي سرمايه‏گذاري (يا فرصتهاي سرمايه‏گذاري) يك فرصت "حالا يا هرگز" نيستند. گاهي انتظار سرمايه‏گذاري نيز داراي ارزش است. تنها زماني Option (اختيار و نه اجبار) اعمال مي‌شود كه پروژه كاملاً سودآور باشد.