لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : مقاله و تحقیق
نوع فایل : .docx( قابل ويرايش و آماده ارائه )
تعداد صفحه 10 صفحه
قسمتی از متن .docx :
فیزیک پزشکی
فیزیک پزشکی به یکی از دانشهای پایه اشاره دارد که مفاهیم و کاربرد مجموعه علوم فیزیک را در تشخیص و درمان پزشکی بررسی میکند
این شاخه از دانش، علوم پرتودرمانی، محافظت از پرتو، پرتوشناسی تشخیصی (و زیرشاخههای آن همانند سی تی اسکن، ام آر آی، پت اسکن، و غیره)، و پزشکی هستهای را در بر میگیرد، اما از نظر حرفه و پیشه از مهندسی پزشکی و آنکولوژی مستقل است. تحصیلکردگان و دانشآموختگان این شاخهٔ علمی در خدمات بالینی در مراکز درمانی، کنترل کیفیت و محافظت از تشعشع، پژوهش و توسعه، و فعالیتهای دانشگاهی(مثل آموزش رزیدنتهای پزشکی) به کار مشغول میباشند. تصویربرداری مولکولی که یکی از زیرشاخههای فرعی این رشتهاست، امروزه به تنهایی یک صنعت پنج میلیارد دلاری است.
از زمان پیدایش این شاخه در سالهای پایانی قرن نوزدهم، فیزیک پزشکی ریشه در پژوهش های انجام شده دو جایزه نوبل فیزیک به سالهای ۱۹۵۲ و ۱۹۰۱، و جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۴۳ داشته است و از سوی دیگر به نوبهٔ خود مسبب دو جایزه نوبل در پزشکی و فیزیولوژی در سالهای ۱۹۷۹ و ۲۰۰۳ گردیدهاست. در ایران نیز در همان بدو تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، تدریس این دانش توسط متخصصین ایرانی در کشور آغاز گشت. تربیت نیروی متخصص فیزیکدان پزشکی مستلزم تحصیلات فراتر از کارشناسی است. در ایران این رشته هنوز یک رشته نوپاست، ولی با این حال همانند سایر کشورها در حال گسترش و فعالیت است.
امروزه ۱۸٬۰۰۰ فیزیکدان پزشکی در سرتاسر جهان مشغول به کار هستند، و در حالی که بطور سنتی فیزیک رشتهای تحت تسلط مردان بودهاست، زنان موفقی نیز توانستهاند در فیزیک پزشکی موفقیتهای چشمگیری را به نام خود ثبت کنند. بطور مثال، از میان افرادی که برای به رسمیت شناخته شدن این رشته در سازمان بین المللی کار زحمت فراوان کشیدند میتوان اعظم نیرومند-راد از دانشگاه جرجتاون را نام برد
تقسیمبندی
فیزیک پزشکی امروزه عمدتاً به دو شاخهٔ تصویربرداری پزشکی و پرتودرمانی تقسیم میگردد. با این حال فیزیک پزشکیِ نوین گسترهٔ قابل توجهی از دانش ها و فناوریهای متفاوتی را پوشش میدهد و در بر گیرندهٔ موضوعات و مباحث متعددی از رادیوبیولوژی گرفته تا دزیمتری تا پردازش سیگنال در امآرآی است. لذا دشوار بتوان مرزهای مشخصی را برای آن تعریف کرد. اما عموماً فیزیک پزشکی را به چهار دسته مختلف طبقه بندی میکنند که مشخصات هر یک از این بخشها جداگانه در متون زیر آمدهاند. رابطهٔ متقابل این شاخهها با یکدیگر را میتوان با نمودار ون زیر نمایش داد:
پرتوشناسی تشخیصی
فیزیک پرتوشناسی تشخیصی
در این شاخه از فیزیک پزشکی، با مدالیتههایی همچون سی تی اسکن، ام آر آی (تصویر برداری تشدید مغناطیسی)، سونوگرافی، ماموگرافی، فلوروسکوپی، و رادیوگرافی معمولی میتوان سر و کار داشت.
پرتودرمانی
فیزیک پرتودرمانیدر پزشکی معضلات زیادی (بطور مثال بسیاری از سرطانها) را میتوان نام برد که توسط پرتوزایی (گاما، الکترون، پروتون، و نوترون) مداوا و یا حتی معالجه میشوند. مسئولیت عملکرد و تضمین کارکرداینگونه سیستمها بر عهدهٔ متخصص رادیو تراپی است
پزشکی هستهای
فیزیک پزشکی هستهای با مدالیتههایی نظیر اسپکت، پت اسکن، سامانه های ترکیبی همانند پت-سیتی و اسپکت-سیتی، و نیز روشهای تصویرسازی مولکولی سرو کار دارد. در حقیقت این شاخه نیز زیرمجموعهای از پرتوشناسی تشخیصی است؛
وجه تمایز با مهندسی پزشکی
مرزهای مشخصی بین مهندسی پزشکی و فیزیک پزشکی نمیتوان تعیین کرد و اغلب بین این دو (و نیز رشتههای دیگر) اشتراکات زیادی وجود دارد. اما شاید بتوان گفت که فیزیک پزشکی اساساً یک علم کاربردی در حرفه پزشکی است اهمیت آشنایی با رشته فیزیک پزشکی از آنجا مشخص میشود که امروزه به واسطهٔ پیشرفت سریع تکنولوژی و افزایش روزافزون دستگاههای تخصصی در بیمارستانها و کلینیکها، علاوه بر نیاز به مهندسان پزشکی برای ساخت و نگهداری این دستگاهها، نیاز به متخصصانی است که بتوانند از این دستگاهها به درستی استفادههای بهینه کنند؛ این توانایی بدست نمیآید جز با آموختن تخصصهای منشعب از فیزیک پزشکی.
به عبارت دیگر، در حالیکه تمرکز مهندسی پزشکی روی ساخت، بهبودسازی، و فناوری خودِ تجهیزات پزشکی و تحقیقات مربوط به آن است، فیزیک پزشکی یک «دانش انتقالی»و یک «حرفهٔ کاربردی»محسوب میگردد. در واقع فیزیک پزشکی با استفاده از فناوری بدست آمده از مهندسی پزشکی، سعی در ابتیاع ساختارمحافظت و ایمنی اشتغالی، ابداع شیوههای جدید (مثل ردیفهای ضربانی کاربردیتر)، و پاسخ به پرسشهایی دارد که محتاج درک عمیقتری از علم فیزیک و آناتومی و فیزیولوژی بدن انسان دارد.
آموزش فیزیک پزشکی
در بیشتر کشورها از جمله ایران، رشته فیزیک پزشکی اغلب در مقطع کارشناسی ارشد به بالا ارائه میگردد. در اکثر کشورها نیز، برای کار کردن در این رشته، احتیاج به حداقل مدرک کارشناسی ارشد میباشد. در مقطع کارشناسی، وضع بطور کلی به گونهٔ دیگریست، و تمرکز آموزش بیشتر برای تربیت نیروهای تکنیسین میباشد. معمول تحصیلکردگان، تحصیلات کارشناسی در رشته فیزیک یا فیزیک کاربردی را بهترین رشته برای آمادهسازی برای ورود به فیزیک پزشکی در مراحل کارشناسی ارشد به بالا میدانند.دانشجویان این رشته معمولاً مجموعهای از دروس پرتوشناسی، پرتودرمانی، پزشکی هستهای، رادیوبیولوژی، و فیزیک بهداشت را در کمیت و کیفیتهای متفاوت (بنا بر گرایش خود و قدرت و گرایشهای موجود در آن مرکز یا دانشکده) فرا میگیرند. مفاد و تعداد این دروس توسط سازمانهای ذیربط در هر کشور تنظیم و تصویب میگردد.
...