فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری مدیریت سرمایه در گردش دارای 33 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

2-1- مقدمه 13
2-2- مدیریت سرمایه در گردش 14
2-3- استراتژی های گوناگون سرمایه در گردش و سياستهای مطلوب 17
2-3-1 استراتژی محافظه کارانه 18
2-3-2 استراتژی متهورانه 19
2-3-2-1 سیاست سرمایه گذاری سرمایه در گردش 20
2-3-2-2 سیاست تامین مالی سرمایه در گردش 24
2-3-3 استراتژی متعادل 26
2-4- استراتژی سرمايه در گردش و ريسک و بازده 27
2-5- اهداف سودآوری و نقدینگی 27
2-6- شرایط اقتصادی و سرمایه در گردش 30
2-7- پیشینه تحقیق 31
2-7-1 تحقیقات خارجی 32
2-7-2 تحقیقات داخلی 35
2-8- خلاصه فصل 40
منابع

2-1- مقدمه
این پژوهش تاثیر سیاست متهورانه مدیریت سرمایه¬ در گردش را روی سودآوری بررسی می¬کند و بطور خاص رابطه تصمیمات سرمایه-گذاری شرکت¬های غیرمالی با سودآوری و همچنین تاثیر تصمیمات تامین مالی سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت ها ی نمونه را در بازار ایران مورد بررسی قرار می دهد. علاوه براین، این مطالعه تاثیر دوره پژوهش (1390-1383) را روی اندازه گیری عملکرد یک شرکت مورد ارزیابی قرار می دهد.
مطالعات مالی (اپتو 2012، 123؛ نظیر و افزا 2009، 186؛ وینرب و ویسچر 1998، 174) نشان می¬دهد که مفهوم سیاست مدیریت سرمایه در گردش بر اساس (الف) تصمیمات تامین مالی و (ب) تصمیمات سرمایه گذاری یک شرکت می باشند. تصمیمات تامین مالی سرمایه در گردش را می توان به دو روش شامل سیاست¬های متهورانه و محافظه کارانه سرمایه در گردش نزدیک کرد. وینرب و ویسچر (1998) اظهار داشتند؛ متهورانه و محافظه کارانه واژه های نسبی هستند، نشان دهنده درصدی از مجموع بدهی های جاری و دارایی جاری که برای دست آوردن بخشی از کل دارایی های یک شرکت استفاده می¬شوند. در این بخش وسعت و عمق سیاست مدیریت سرمایه در گردش و چارچوب نظری آنرا که اساس و پایه مطالعه و تمرکز روی حوزه¬های بالقوه می باشد را مورد ارزیابی قرار می¬دهیم.

2-2- مدیریت سرمایه در گردش
سرمايه در گردش يكي از مباحث مهم در مديريت زنجيره تامين از نگاه مالي مي باشد بالاخص براي سازمان¬ها با اندازه هاي كوچك تر كه دارايي¬ها و بدهي¬هاي جاري حجم عظيمي از سرماية آنها را تشكيل مي¬دهد وبر روی آن عوامل زيادي همچون مديريت وجوه نقد، ابزارهاي كنترل ريسك، نسبت بدهي، جريان نقدي عملياتي وغيره تاثير مي¬گذارد که به نوبه خود مديريت سرمايه در گردش و سياست هاي سرمايه در گردش اتخاذ شده موجب افزايش سودآوري سازمان گرديده و يك موقعيت نقدينگي بهينه را براي آن فراهم سازد (فتحی و توکلی 1388، 112). شرکت های کوچک ومتوسط، منابع حیاتی سرشار از پویایی، خلاقیت و انعطاف پذیری در کشورهای صنعتی و در حا ل توسعه هستند. این شرکت ها نقش انکارناپذیری در توسعه اشتغال جهانی دارند که کمبود منابع مالی از مهمترین مشکلات این شرکت ها است؛ لذا مدیریت آنها باید تصمیمهای تامین مالی بگیرد که از یک طرف نقدینگی مورد نیاز برای تداوم فعالیت شرکت فراهم شود و از طرف دیگر، کمترین هزینه را برای شرکت داشته باشد. از روشهای مناسب و کم هزینه برای تامین مالی کوتاه مدت، "مدیریت بهینه سرمایه در گردش "است (جان نثاری 1391، 8).
نوآوري مسیرحرکت به سوي جامعه دانشی را می سازد. متداولترین رویکرد پیشبرد نوآوري، توجه به فعالیت¬هاي تحقیق و توسعه و فناوري هاي پیشرفته است .این واقعیت که سهم بنگاه¬هاي صنعتی داراي فناوري-هاي متوسط و پایین در تولید و رشد اقتصادي کشورهاي در حال توسعه بسیار بیشتر از بخش فناوري پیشرفته است، تناسب این رویکرد با شرایط کشورهاي در حال توسعه زیر سئوال می رود. بویژه آنکه نوآوري پدیدهاي فراگیر است و در تمام بخش¬ها صرف نظر از نوع فناوري می تواند ظهور کند. کمبود توجه سیاستگذاران به بنگاه¬هاي داراي فناوري متوسط و پایین موجب افزایش عقب ماندگی آنها شده و شکاف فناوري کشورهاي در حال توسعه را بیشتر می کند (خداداد حسینی و همکاران 1391، 101). برای شرکتی که هدف آن تحصيل سود است، در موردسرمايه در گردش سياستی مطلوب است که ثروت سهامداران را به حداکثر برساند.مدیران شرکت¬ها استراتژی¬هایی رابه اجرادرمی آورندکه ازنظرریسک، بازده آنها رامحافظه کارانه یاجسورانه می نامند.
مفاهیم اساسی، راهبردها، و سیاست های مدیریت سرمایه در گردش بر نظریه خالص سرمایه در گردش استوار هستند (اپتو 2012، 14). محققان دیگر (نظیر و افزا 2009، 196؛ وینرب و ویسچر 1998، 145)، تعریف خالص سرمایه در گردش را به عنوان تفاوت بین دارایی¬های جاری شرکت¬ها و بدهی¬های جاری آنها در یک تاریخ خاص ترازنامه بیان کرده¬اند.
سرمایه در گردش در یک شرکت، مجموعه مبالغی است که در دارائی¬های جاری سرمایه گذاری می شود. اگر بدهی¬های جاری از دارائی¬های جاری کسر گردد سرمایه در گردش خالص بدست می آید (نیکومرام و همکاران 1386، 16). به عبارت دیگر تعریف واژه سرمایه در گردش در متون حسابداری،دارایی های جاری منهای بدهی¬های جاری است و نشانگر میزان سرمایه گذاری شرکت در وجه نقد، اوراق بهادار قابل فروش، حساب¬های دریافتنی تجاری و موجودی مواد و کالا منهای بدهی¬های جاری است. برخی نویسندگان، سرمایه در گردش را به وسیله مجموع دارایی¬ها و بدهی¬های جاری معنی می¬کنند و اختلاف آنها را به عنوان سرمایه درگردش خالص بیان می¬کنند. به عبارت دیگر، سرمایه درگردش خالص، معرف آن بخش از دارایی¬های جاری است که بر بدهی¬های جاری فزونی دارد و از طریق بدهیهای درازمدت و حقوق صاحبان سرمایه، پشتیبانی شده است (شباهنگ 1387، 145). همانند تعداد زيادي از عناوين مديريت مالي، سرمايه در گردش نيز به وسيله افراد مختلف در مفاهيم متفاوتي به كار رفته است. از لحاظ واژه شناسي نيز سرمايه در گردش در مقابل عبارت انگليسي Working capital آورده شده است و در تعبير ديگري مترادف Criculated Capital مي باشد (مالکی نیا و همکاران 1390، 144).