فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری برنامه ريزي استراتژیک دارای 50 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .doc
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

برنامه¬ريزي استراتژیک

الف) برنامه¬ريزي استراتژیک:

ب) برنامه¬ريزي ترفندي:

ج) برنامه¬ريزي عملياتي:

2-2 - لزوم برقراري برنامه¬ريزي استراتژیک در سازمان¬ها

2-3 -الگوهای رایج برنامه¬ریزی استراتژیک

2-3-1 -الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک استونر و فريمن

شکل (۲-۱): الگوی برنامه¬ریزی استراتژیک استونر و فریمن

۲-3-۲ -الگوي برايسون

شكل (۲-2): الگوي برنامه¬ريزي استراتژيك برايسون

۲-3-۳ -الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک سازمان جهاني بهداشت

شكل (۲-۳): الگوي برنامه¬ريزي سازمان جهاني بهداشت

۲-3-۴ -الگوي گوداشتاين و همكاران

شكل (۲-۴): الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک گوداشتاين و همكاران

۲-3-۵ -الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک دانكن و همكاران

شكل (۲-۵): الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک دانكن و همكاران

۲-3-۶ -الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک وايتمن

شكل (۲-۶): الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک وايتمن

۲-3-۷ -الگوي برنامه¬ريزي استراتژیک پيگلز و روجر

۲-4 -تفکر استراتژیک

۲-5-تحول رويكردهاي راهبرد

شكل (۲-۸): تغييرات اساسي در فضاي تصميم¬گيري¬هاي استراتژیک

جدول( ۲-۱): مکاتب 10 گانه راهبرد از دیدگاه میتنزبرگ

۲-6 -تفکر استراتژیک و ابعاد آن

شکل (۲-۹): ابعاد تفکر استراتژیک

شکل (۲-۱۰): تفکر استراتژیک به عنوان یک نگاه(مینتزبرگ، ۱۳۸۴)

جدول(۲-۳): مقایسه تفکر استراتژیک سنتی برنامه¬ریزی استراتژیک

۲-7 -الگوهای مدیریت استراتژیک در بخش عمومی

۲-8 -کاربست مدیریت استراتژیک در سازمان‌های دولتی

۲-9- رشد یافتگی ورشد نیافتگی آرگریس

۲-۱6 -پیشینه تحقیق

۲-۱6-۱-تحقیقات انجام شده خارجی

۲-۱6-۲ -تحقیقات انجام شده داخلی

منابع فارسی

منابع غیر فارسی

برنامه­ ريزي استراتژیک

يكي از روش­هاي شناسايي ماهيت برنامه­ريزي استراتژیک بررسي تفاوت آن با ساير روش­هاي برنامه­ريزي است. امروزه در سازمان­هاي پيشرفته و در سطوح مختلف سازمان­ها، برنامه­ريزي به سه صورت اساسي برنامه­ريزي استراتژیک، برنامه­ريزي ترفندي و برنامه­ريزي عملياتي به شرح زير جلوه گر مي­شود.

الف) برنامه­ريزي استراتژیک:

در اين برنامه­ريزي، اهداف و خطوط كلي و رسالت سازمان در بلندمدت تعيين مي­شود. اين نوع برنامه­ريزي جامعيت داشته و در سطوح عالي سازمان شكل مي­گيرد؛ در اين نوع برنامه­ريزي چارچوبي مشخص براي برنامه­ريزي ترفندي و برنامه­ريزي عملياتي ترسيم مي­شود. اين برنامه داراي ديد بلندمدت است. در حكم چتري است كه كل سازمان را به نحوي در بر مي­گيرد.

ب) برنامه­ريزي ترفندي:

اين برنامه­ريزي كه در آغاز در سازمان­هاي نظامي به كار گرفته شد، فرايندي است كه به وسيله آن، مديراندسته­اي از فعاليت­هاي مرتبط را در اجراي يك راهبرد تصوير مي­كنند. به عبارت ديگر، برنامه­ريزي ترفندي به مسائلي مربوط مي­شود كه براي رسيدن به هدف­هايي، توسط برنامه­ريزان سطوح عالي سازمان ترسيم مي­شوند. اين نوع برنامه­ريزي شامل تدوين هدف­ها و انتخاب وسايل لازم براي دستيابي به آن هدف­ها است. چارچوب زماني برنامه­ريزي ترفندي، كوتاه­تر از برنامه­ريزي استراتژیک است. در نهايت، اين برنامه­ريزي به وسيله سطوح مياني سازمان انجام مي­گيرد.

ج) برنامه­ريزي عملياتي:

فرايندي است كه به وسيله آن، مديران اجرايي، فعاليت و گام­هاي ويژه­اي را در راستاي رسيدن به اهداف مورد نظر ترسيم مي­كنند. برنامه­ريزي عملياتي چارچوب زمانی كوتاه­تري نسبت به دو برنامه­ريزي استراتژیک و ترفندي دارد؛ اين نوع اغلب توسط مديراني صورت مي­گيرد كه مسئوليت محدود براي اجراي هدف­هاي محدود دارند.

لازم به ذكر است كه مرز بين برنامه­ريزي استراتژیک، ترفندي و عملياتي كاملاً روشن نيست؛ تفاوت بين اين سه برنامه­ريزي نسبي است.

در خصوص تفاوت بين برنامه­ريزي استراتژیک و برنامه­ريزي بلندمدت مي­توان به موارد ذيل اشاره كرد:

1. برنامه­ريزي بلندمدت تنها بر بخش­هايي از سازمان تمركز دارد؛ اما گستره برنامه­ريزي استراتژیک سراسر سازمان را در بر مي­گيرد. تمايز ديگر اين كه برنامه­ريزي بلندمدت آينده را به صورت انتخابي مي­نگرد؛ در صورتي كه برنامه­ريزي استراتژیک آينده را به صورت كلي در نظر مي­گيرد؛
2. برنامه­ريزي بلندمدت به طور كلي تصويري است از وضعيت مطلوب آينده و تداوم يا گستره چيزي كه از قبل وجود داشته است. اين وضعيت­ها يا اهداف نهايي، تصويري مطلوب از آينده يا گستره­اي از وضعيت موجود هستند. تحقق اين اهداف ممكن است نيازمند انجام تغييراتي در برخي از روش­هاي انجام كار يا افزايش در هزينه­هاي مالي و منابع انساني باشد؛ اما فعاليت اساسي سازمان همچنان يكسان باقي مي­ماند؛ اين امر در برنامه­ريزي استراتژیک صادق نيست؛
3. برنامه­ريزي استراتژیک، به دليل بروز تغيير يا تغييرات مهم در محصولات يا خدمات آينده سازمان مطرح مي­شود. با تغيير محيطي كه سازمان در آن عمل مي­كند، كاركنان سازمان احساس مي­كنند فرصت جديدي براي انجام برخي امور تازه يا متفاوت وجود دارد كه در واقع تداوم امور قبلي نيستند. اين حركت به سوي زمينه­اي جديد يا بعدي تازه، گام يا جهش به درون چيزي ناشناخته است؛ اين همان چيزي است كه از آن به عنوان برنامه­ريزي استراتژیک نام برده مي­شود؛
4. برنامه­ريزي استراتژیک درصدد شناسايي و حل مسايل استراتژیک است؛ در حالي كه برنامه­ريزي بلندمدت بر تعيين اهداف، مقاصد و تدوين برنامه­هاي عملياتي براي نيل به اين اهداف تأكيد دارد؛
5. برنامه­ريزي استراتژیک بيشتر از برنامه­ريزي بلندمدت بر ارزيابي محيط داخل و خارج سازمان تأكيد دارد؛
6. برنامه­ريزي استراتژیک نيازمند تغييرات كيفي بوده و شامل تعداد زيادي برنامه است كه براساس مقتضيات محيط انجام خواهند شد؛ در حالي كه برنامه­ريزي بلندمدت شامل انتظارات معيني است كه براساس وضعيت موجود تدوين مي­شود.