فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق پیشینه و مبانی نظری تحقیق برونسپاري خدمات شهری دارای 67 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

1-2- مقدمه 21
2-2- سابقه برونسپاري 22
3-2- روندهاي اخير در برونسپاري 23
4-2- مخاطرات برونسپاري 26
5-2- منشاء مخاطرات 27
6-2- برونسپاري ؛ يک اقدام کليدي تجاري 32
7-2- مقايسه تطبيقي برونسپاري با اصول اقتصادي 33
8-2- دلايل برونسپاري و منافع مورد انتظار 34
9-2- برونسپاري چيست؟ 37
10-2- دلايل بررسي برونسپاري 38
11-2- سطوح برونسپاري 39
12-2- فرآيند اجرايي برونسپاري 39
13-2- خدمات شهری شهرداری تهران 50
1-13-2 فضاي سبز شهري 52
2-13-2ضرورت ایجادفضاي سبز شهري: 53
3-13-2 کارکردهای فراغتی فضاي سبز 55
4-13-2- چشم اندازهای حوزه معاونت خدمات شهری : 57
5-13-2- اهداف حوزه معاونت خدمات شهری : 57
6-13-2- وظایف سازمان پارك‌ها و فضاي سبز شهر تهران 58
7-13-2- خلاصه فعاليت‌هاي سازمان پارك‌ها و فضاي سبز شهر تهران 59
8-13-2- فعالیتهای در دست اقدام سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران 60
9-13-2- پروژه های آتی سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران 61
14-2- مروري بر تحقيقات صورت گرفته در كشور 63
15-2- مروري بر فصل دوم 64
16-2 مدل تحلیلی تحقیق 65

منابع

1-2- مقدمه
از زمان انقلاب صنعتي، شرکتها همواره در صدد بوده اند تا مزيتهاي رقابتي شان را براي افزايش سودآوري و سهم بازار ارتقاء دهند. مدل و نگرش حاکم بر صنايع پس از جنگ جهاني دوم، يک شرکت بزرگ يکپارچه بود که هم مالک دارايي هايش بود و هم مديريت و کنترل فعاليتها را راساً بر عهده داشت. در آن دوره، متفکران متعددي همچون مارکس، کينز، گالبرايت و... در نظريه هاي اقتصادي خود و مديران برجسته اي چون هنري فورد و... در عمل، جنبه هاي مثبت عملکرد اقتصادي صنايع بزرگ و توليد انبوه را مورد تاکيد قرار مي دادند و مديران را به ادغام و يکپارچه سازي در همه ابعاد آن ترغيب مي¬کردند ( Loncdale , 2000 ) .
شرکتها در ادامه تلاش خود و در شرايط رقابت براي تصرف بازارهاي جهاني در دهه 1970، به اين موضوع رسيدند که فاقد چابکي لازم براي رقابت پذيري هستند و با يک ساختار مديريتي متورم و لخت مواجهند. بسيار به اين موضوع اذعان شده است که شرکتهاي بزرگ و جهاني، در بازار ناکارآمد مي باشند. در نتيجه برخي مطالعات، معطوف به بررسي علل اين امر گرديد ( Chen , 2004 : 419 ) .زماني که در اوايل دهه 1980 ميلادي اين ناکارآمدي با شروع رکود اقتصاد جهاني همراه شد، اين اعتقاد توسعه پيدا کرد که علت ناکارآمدي شرکتها، پيوند و گسترش¬هاي همه جانبه آنهاست. بنابراين اجماعي حاصل شد که استراتژيهاي شرکت بايد سمت و سويي معکوس پيدا کنند و شرکتها براي افزايش انعطاف پذيري و خلاقيت، بهتر است توان و تلاش خود را تنها بر تعداد محدودي فعاليت متمرکز نمايند.
اگرچه در برخي يافته¬هاي اقتصاددانان بطور تلويحي به رويکرد برونسپاري اشاره دارد؛ با اينحال، تغييرات حاصل شده در زمينه استراتژي شرکتها بيشتر حاصل تفکرات پيشگامان علم مديريت همچون "تام پيترز " بود که تفکر جديدي را پايه گذاري کرد. اين تفکر که در سال 1982 ميلادي مطرح شد، بر اين موضوع تاکيد داشت که شرکتها بر تجارت اصلي¬شان متمرکز شوند. به اين ترتيب، مفهومي تحت عنوان "شايستگي محوري" مطرح شد و توسعه يافت. برخي شرکتها سازماندهي مجدد را آغاز کردند. آنها سعي داشتند فعاليتهايي را که فاقد توانايي رقابتي در آنها مي باشند، به شرکتهاي واجد صلاحيت واگذار نمايند. اين مساله، مستلزم شناسايي و تفکيک فرآيندهاي کليدي از ساير فرآيندها و تلاش براي برونسپاري ساير فرآيندها بود ( Loncdale , 2000 ) .

از آنجا که قدرت بازار بيشتر، هرگز به عنوان يک تفکر غير منطقي در نزد صاحبان تجارت مطرح نشد، رويکرد فکري جديد تاثير چنداني بر تلاش شرکتها براي يکپارچگي افقي نداشت. در کنار مسائل حوزه بازار و تجارت، سياست برخي دولتها نيز بر اشاعه رويکرد برونسپاري تاثير گذاشت. در دهه 1980 ميلادي، برخي دولتهاي غربي با هدف کوچک سازي بخش دولتي و کاهش تصدي گري، اقدام به واگذاري برخي از فعاليتهاي خود به بخش خصوصي و پيمانکاران بيروني نمود. اين دگرگوني و اصلاح ساختار به دو صورت بر رويکرد برونسپاري تاثير گذاشت: اول اين که، نتايج اقدام فوق اين باور را تقويت کرد که پيمانکاران مي توانند خدماتي را با کارآمدي و اثر بخشي بيشتر نسبت به بخشهاي داخلي، به سازمانهاي دولتي ارائه کنند ( همان منبع ) .
دومين تاثير اين بود که برونسپاري خدمات بخش دولتي در بسياري از حوزه¬هاي خدماتي، موجب توسعه و رونق بازار اينگونه خدمات گرديد و سبب ايجاد و رشد شرکتهاي بزرگ خدماتي شد.
به اين ترتيب، در دهه 1980 ميلادي، تغييري در سبک مديريت پديدار شد؛ بدين صورت که در استراتژيهاي تجاري، ايده «تجارت محوري» به ايده غالب تبديل شد و مشاوران، مديران شرکتها را ترغيب به استفاده از اين خط مشي کردند. در همين راستا، استفاده از شبکه تامين کنندگان که از دهه 1940 ميلادي مورد استفاده خودروسازان ژاپني قرار گرفته بود ، از سوي خودروسازان غربي تقليد شد ( Chen , 2004 : 419 ) .

2-2- سابقه برونسپاري
اگرچه کاربرد واژه برونسپاري در حوزه توليد و صنعت سابقه زيادي ندارد ، اما موضوع جديدي نيست و در گذشته به کرات مورد استفاده قرار گرفته است . به عقيده آندرو و نادا کاکابادسه ، واگذاري فعاليت جمع آوري ماليات به پيمانکاران ، در زمان روميها نخستين شکل برونسپاري بوده است . در قرون 18 و 19 ميلادي ، در انگلستان عمليات نگهداري چراغهاي خيابانها ، مديريت زندانها، نگهداري بزرگراه¬ها و جمع آوري ماليات ، فعاليتهاي واگذار شده به پيمانکاران بوده است ( kakabadse , 2001 : 189 ) .
تقريباً در همين زمان در آمريکا و استراليا، تحويل محموله هاي پستي و در فرانسه، ساخت و مديريت خطوط راه آهن و توزيع منابع آب، برونسپاري شده اند. همچنين، از قديم مرسوم بوده که کشاورزان، گروهي از کارگران مهاجر را در زمان برداشت محصول استخدام مي کردند؛ شرکتهاي ساختماني با عقد قراردادهاي فرعي، برخي امور ساختماني را به شرکتهاي تخصصي مربوط واگذار مي کردند و دولتها براي توليد تجهيزات نظامي، از شرکتهايي که با آنها همکاري و شراکت استراتژيک ايجاد کرده بودند، استفاده مي کردند. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت که قبل و همچنين در خلال دوران انقلاب صنعتي، صورتهايي از برونسپاري اجرا شده است ( Cachon , 2002 : 1314 ) .
اگرچه واژه برونسپاري براي نخستين بار در سال 1989 ميلادي ، براي تشريح تصميم شرکت کداک جهت واگذاري انجام فعاليتهاي فناوري اطلاعات خود به يکي از شرکتهاي تابعه آي بي ام به عنوان يک استراتژي تجاري به کار رفت ، اما با اين حال ، قبل از آن هم بسياري از شرکتها ، تمام فعاليتهايشان را خودشان انجام نمي دادند و فعاليتهاي با امکان رقابتي کمتر را به پيمانکاران بيروني محول مي کردند ( Auguste , 2002 : 53 ) .